Χειρουργός ή χειρούργος;

Το χρησιμοποιούν λανθασμένα ακόμα και φιλόλογοι! 

Οι λέξεις της Νέας Ελληνικής σε –ουργος (δηλ. οι σύνθετες με δεύτερο συνθετικό το ουσ. ἔργον) τονίζονται στη λήγουσα:

 δημιουργός, λειτουργός, ξυλουργός, λεπτουργός, υπουργός κ.τ.ο.

 Επομένως και χειρουργός – η οποία  είναι λέξη της αρχαίας (< χείρ + ἔργω/ἔργον) και αρχικά είχε τη σημασία: ὁ ἐργαζόμενος, ὁ πράττων, ὁ ἐκτελῶν τι διά τῶν χειρῶν, ὁ ἐξασκῶν χειρωνακτικόν τι ἐπάγγελμα. 

Εξαιρούνται και παροξύνονται  τα αρνητικής σημασίας κακούργος, πανούργος & ραδιούργος (για το τελευταίο, μάλιστα, παλαιότερα έχει προταθεί, ως ορθότερος, ο τονισμός στη λήγουσα).