Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013

Αργύρης Χιόνης (1943-2011)


Είναι δυο άνθρωποι. Ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος.
Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλο: "Θα σε σκοτώσω".
"Μα γιατί;", ρωτά ο άοπλος "τι σου 'χω κάνει; Πρώτη φορά βλεπόμαστε. Ούτε σε ξέρω ούτε με ξέρεις".
"Γι' αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. Αν γνωριζόμασταν, μπορεί να σ' αγαπούσα", λέει αυτός με το μαχαίρι.
"Ή και να με μισούσες", λέει ο άοπλος. "Να με μισούσες τόσο, που με χαρά μεγάλη θα με σκότωνες. Γιατί να στερηθείς μια τέτοια απόλαυση; Έλα να γνωριστούμε!"
"Κι αν σ' αγαπήσω", επιμένει ο οπλισμένος, "αν σ' αγαπήσω, τι θα κάνει ετούτο το μαχαίρι;"
"Ω, μη φοβάσαι", λέει ο άοπλος, "σκοτώνει ακόμη κι η αγάπη. Και τότε είναι ακόμη πιο μεγάλη η απόλαυση".

[Ασήμαντα περιστατικά ]

Ο Αργύρης Χιόνης αυτοβιογραφούμενος

Βιογραφικό Χιόνη (ΕΚΕΒΙ)

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

«Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της σεξουαλικής αγωγής στην εφηβεία;»

άρθρο του κ. Θάνου Ασκητή
Η σεξουαλική αγωγή συμβάλλει στην υγιή και ομαλή ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη ενός παιδιού και ενός εφήβου, καθώς και στην ψυχοκοινωνική του εξέλιξη. Μέσω αυτής, ο έφηβος έχει τη δυνατότητα να λάβει όλα τα απαραίτητα εφόδια και τις γνώσεις που είναι χρήσιμες για την ενήλικη ζωή και να υιοθετήσει υγιείς και ασφαλείς συμπεριφορές και στάσεις ζωής για την πρόληψη της σωματικής, σεξουαλικής και ψυχικής του υγείας. Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και περισσότερο εμφανής η αναγκαιότητα της σεξουαλικής αγωγής, καθώς τα παιδιά και οι έφηβοι έρχονται σε επαφή με μια πληθώρα μηνυμάτων μέσω των ΜΜΕ, ενώ τα μηνύματα αυτά δεν είναι πάντα αξιόπιστα και είναι πιθανό να τους μπερδέψουν και να τους αγχώσουν. Η σεξουαλικότητα είναι μια έννοια πολυδιάστατη και έχει να κάνει με τη βιολογική, τη γνωστική, την ψυχική, τη συναισθηματική και την κοινωνική διάσταση ενός ατόμου.


Στόχος λοιπόν, της σεξουαλικής αγωγής είναι να προσεγγίσει όλες αυτές τις διαστάσεις και να συμβάλλει στην ομαλή ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη του εφήβου. Ένας επιπλέον στόχος της σεξουαλικής αγωγής είναι η συμβολή της στην πρόληψη σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων και στην μελλοντική δημιουργία μιας υγιούς και υπεύθυνης σεξουαλικής συμπεριφοράς. Ρόλος της σεξουαλικής αγωγής είναι να καταρρίψει τους μύθους και τις στερεότυπες αντιλήψεις γύρω από το σεξ, να ενημερώσει σωστά και να ευαισθητοποιήσει για θέματα που αφορούν άμεσα όλους. Οι γονείς κυρίως, αλλά και άλλοι κοινωνικοί φορείς όπως το σχολείο, πρέπει να ενημερώνουν το παιδί για θέματα σεξουαλικής υγείας. Είναι σημαντικό η σεξουαλική αγωγή να ξεκινήσει από νωρίς, από την παιδική κιόλας ηλικία, παρέχοντας στο παιδί τις κατάλληλες για την ηλικία του και το γνωστικό και συναισθηματικό του επίπεδο γνώσεις.

Iνστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής

Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2013

Ενδοσχολική βία και εκφοβισμός: Η Ευρώπη αφυπνίζεται




Του Γιώργου Κουμουτσάκου


Πριν 3 βδομάδες η Καρολίνα Π., 14χρονη μαθήτρια από την Ιταλία, έβαλε τέλος στη ζωή της. Δεν άντεξε την ψυχολογική πίεση εξαιτίας προσβολών, εκφοβισμού και βίας από συμμαθητές της.



Δυστυχώς, η Καρολίνα δεν είναι το μόνο ούτε το πρώτο τραγικό θύμα ενός νοσηρού φαινομένου που τα τελευταία χρόνια εξαπλώνεται επικίνδυνα. Στην Ιρλανδία, τη Γαλλία, τον Καναδά μαθητές έβαλαν τέλος στη ζωή τους, θύματα και αυτοί σχολικού εκφοβισμού. Δεν φτάνουν βέβαια όλες οι περιπτώσεις σε αυτό το τραγικό σημείο. Όμως, η απομόνωση, η κατάθλιψη, η επιθετικότητα, οι ακραίες αντιδράσεις νέων παιδιών και εφήβων αποτελούν ούτως ή άλλως ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα που δεν συγχωρεί αδιαφορία ή αδράνεια.


Εκφοβισμός και βία στο σχολείο δεν είναι προφανώς ένας μεμονωμένος τσακωμός σε μια γωνία της αυλής του σχολείου. Είναι η επαναλαμβανόμενη επιθετική συμπεριφορά από έναν ή περισσότερους μαθητές σε βάρος ενός πιο «αδύναμου» ή «διαφορετικού». Εκδηλώνεται με πολλές μορφές, όπως ψυχολογική, λεκτική, σωματική βία.


Η βαθιά κρίση και οι δραματικές επιπτώσεις της –ανέχεια, ανεργία, απελπισία– «θρέφουν» το φαινόμενο αυτό. Επιπλέον, η παρουσία πολλών μαθητών παιδιών μεταναστών στα ελληνικά σχολεία περιπλέκει ακόμα περισσότερο ένα ήδη σύνθετο πρόβλημα, πολλαπλασιάζοντας τις γενεσιουργές αιτίες του. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε 41 χώρες, η Ελλάδα βρίσκεται στις 5 πρώτες σε περιστατικά ενδοσχολικής βίας.


Το εύρος των δυνατοτήτων και η ανωνυμία του διαδικτύου κάνει ακόμα πιο «δηλητηριώδες» και επικίνδυνο το ήδη εξαιρετικά δύσκολο στην επίλυσή του πρόβλημα. Το 2011, μόνο στο Facebook, ένα εκατομμύριο παιδιά ενεπλάκησαν σε διαδικτυακό εκφοβισμό.


Η εύκολη διάκριση σε θύμα και θύτη είναι λανθασμένη. Μιλάμε για παιδιά, μπλεγμένα στα δίκτυα της ίδιας νοσηρής κατάστασης. Η σιωπή που περιβάλλει τα περισσότερα περιστατικά ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού κάνει ακόμα πιο δύσκολη την αντιμετώπιση του φαινομένου. Πρέπει να «σπάσουμε» την ιδιόμορφη αυτή «omerta». Ο ασφαλέστερος τρόπος είναι η πρόληψη. Προϋποθέτει, όμως, ενημέρωση και γνώση.


Αυτός είναι ο σκοπός της πρότασης για την καθιέρωση Ευρωπαϊκής Ημέρας κατά του ενδοσχολικού εκφοβισμού και της βίας, που μετά από ελληνική πρωτοβουλία υιοθετήθηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την ενυπόγραφη στήριξη 385 ευρωβουλευτών από όλες τις πολιτικές ομάδες. Μια τέτοια Ημέρα θα λειτουργήσει ως καταλύτης για τη μεγαλύτερη δυνατή ευαισθητοποίηση και ενημέρωση της κοινής γνώμης, γονέων, εκπαιδευτικών, μαθητών, καθώς και των θεσμών σε Ευρώπη και Ελλάδα.


Δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Το φαινόμενο δεν θα εξαλειφθεί ούτε γρήγορα ούτε εύκολα. Οφείλουμε όμως να βάλουμε τον πήχη ψηλά: «Ούτε ένας μαθητής θύμα ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού».


Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κερδήθηκε μια μάχη. Μπορούμε να κερδίσουμε και τον πόλεμο.


AthensVoice


τεύχος: 422 - 06/02/2013

Bulling Η επίμονη παρενόχληση στο χώρο του σχολείου.





του Νικήτα Καυκιού
Δημοσίευση: Χανιώτικα Νέα: 04-10-05

- Η επιθετικότητα στο χώρο του σχολείου επηρεάζει αρνητικά τους ευαίσθητους μαθητές και τους προκαλεί αισθήματα μοναξιάς, δυσαρέσκειας ανασφάλειας και φόβου. Αισθάνονται προβληματικοί, μειώνεται η αυτοπεποίθησή τους και σε μερικές περιπτώσεις αποφεύγουν το σχολείο ή παρουσιάζουν αγχογόνα σωματικά συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, γαστρεντερικές διαταραχές, εξανθήματα και αδικαιολόγητη κόπωση. Μερικά παιδιά γίνονται θύματα χωρίς να συντρέχει για κανένα ιδιαίτερο λόγο αλλά μερικές φορές αυτό συμβαίνει γιατί είναι διαφορετικά σε κάποιο χαρακτηριστικό σημείο όπως: σωματική ιδιαιτερότητα, συμπεριφορά που προδίδει ανασφάλεια, γλωσσικό ιδίωμα, διαφορετική εθνικότητα κλπ.


1: Πως εκδηλώνεται η επίμονη παρενόχληση
- Η διαφορά ανάμεσα στο βίαιο παιχνίδι και το νταηλίκι βρίσκεται κυρίως στη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στον νταή (τσαμπουκά, ψευτόμαγκα) και το θύμα του αλλά και στην πρόθεση της επικοινωνίας.
Τις περισσότερες φορές το νταηλίκι δεν συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους και χαρακτηρίζεται από μια διαφορά δύναμης ανάμεσα στον νταή και το θύμα του. Ο νταής είναι πιο μεγαλόσωμος, πιο βίαιος, με περισσότερη φυσική δύναμη και με την εξουσία να πετάει έξω από την ομάδα αυτούς που δεν του αρέσουν. Οι βιαιοπραγίες είναι σύντομες, διαρκούν κατά μέσον όρο 37 δευτερόλεπτα και συμβαίνουν συνήθως στο χώρο του σχολείου. Τα περισσότερα θύματα αρνούνται να παραδεχτούν ότι υφίστανται βία διότι αισθάνονται αμηχανία, φόβο και ντροπή. Μόνο το 25% των μαθητών αναφέρουν ότι οι δάσκαλοι επεμβαίνουν σε περίπτωση βίας ενώ το 71% των δασκάλων πιστεύουν ότι πάντοτε επεμβαίνουν.
Οι νταήδες θέλουν να φαίνονται δυνατοί. Δημιουργούν περιστατικά άσκησης ψυχολογικής και σωματικής βίας για να εξαθλιώσουν το θύμα τους και να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους να κυριαρχήσουν. Συνήθως εκφράζουν την επιθετικότητά τους με βίαιες συμπεριφορές όπως:
- Προφορικά ή γραπτά αρνητικά σχόλια και κοροϊδίες.
- Απομάκρυνση των θυμάτων τους από τις ομαδικές δραστηριότητες και τα παιχνίδια.
- Αγνόηση.
- Εκφοβισμός.
- Χειρονομίες.
- Ψέματα.
- Κλέψιμο ή χάλασμα προσωπικών αντικειμένων.
- Χτυπήματα, λαβές, κλωτσιές, τσιμπιές, φτύσιμο.
- Σαρκασμός, ειρωνεία, υποβιβασμός, εξευτελισμός.
- Εξαναγκασμός του θύματος να κάνει πράγματα που δεν θέλει.


2: Σημάδια που δείχνουν ότι το παιδί είναι ίσως το θύμα.
- Ξεσχισμένα ρούχα.
- Σωματικές κακώσεις όπως μελανιές και γρατσουνιές.
- Συχνή απώλεια χρημάτων.
- Αδικαιολόγητες απουσίες από το σχολείο.
- Απροθυμία παρακολούθησης των μαθημάτων.
- Νυχτερινή ενούρηση.
- Τάσεις απομόνωσης.
- Άρνηση συμμετοχής σε εξωσχολικές δραστηριότητες.
- Αύξηση ή μείωση του φαγητού.
- Εκρήξεις θυμού.
- Κατεστραμμένα σχολικά είδη.
- Αισθήματα: Κατάθλιψης, άγχους, μοναξιάς , μειονεκτικότητας, ντροπής.
- Σκέψεις: Φυγής, αναξιότητας, αυτοκτονίας.


3: Χαρακτηριστικά του νταή
- Επιθετικότητα.
- Επιθυμία κυριαρχίας στους συνομήλικους.
- Ανάγκη να έχει τον έλεγχο της κατάστασης, και να κερδίζει.
- Αδιαφορία για την οδύνη που προκαλεί στα θύματά του.
- Άρνηση ανάληψης ευθύνης για τη βίαιη συμπεριφορά του.
- Οι νταήδες συνήθως είναι οι ίδιοι θύματα βίαιης συμπεριφοράς από το οικογενειακό περιβάλλον. - - - -Προσπαθούν να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους λέγοντας ότι φταίνε τα θύματα επειδή έχουν κάποιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό.
- Διαλέγουν κάποιον που είναι ψηλός ή κοντός, παχύς ή αδύνατος, που φοράει γυαλιά, ή έχει κάποια δυσκολία στην προφορά, που είναι άλλης εθνικότητας ή όμορφος ή ανάπηρος. Κάθε δικαιολογία είναι αρκετή και αν δεν υπάρχει, ο νταής θα επινοήσει μια για να δικαιολογήσει τη βία που θέλει να εκφράσει.

4: Τι να κάνεις για να βοηθήσεις τον εαυτό σου αν σε παρενοχλούν;
- Αν σου συμβεί να είσαι το θύμα, γνώριζε ότι δεν φταις εσύ. Ο νταής προβάλλει το δικό του πρόβλημα πάνω σου. Μην παίρνεις προσωπικά την κοροϊδία που γίνεται σε βάρος σου. Να θυμάσαι ότι ο νταής έχει σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας και μελλοντικά είναι πολύ πιθανόν να είναι αποτυχημένος. (Έχει περισσότερες πιθανότητες από τον μέσο όρο όταν μεγαλώσει να καταδικαστεί ποινικά, να γίνει αλκοολικός ή να αναπτύξει ψυχοπαθητική προσωπικότητα με αντικοινωνική συμπεριφορά. Σύμφωνα με έρευνα στην Αμερική από την ηλικία των 24 ετών, το 60% των νταήδων έχουν κάποια καταδίκη εις βάρος του). Λυπήσου τον, αγνόησε τον και μην τον παίρνεις στα σοβαρά. Με τη βίαιη συμπεριφορά του εκφράζει τους δικούς του φόβους και τις δικές του ανασφάλειες. Να θυμάσαι ότι είναι δύσκολο να βοηθηθεί και να αλλάξει διότι η "μαγκιά" του δεν του επιτρέπει να καταλάβει τις αδυναμίες του ή να ζητήσει βοήθεια για να βελτιωθεί.
- Μίλησε σε κάποιον που εμπιστεύεσαι: δάσκαλο, γονιό, συγγενή ή μεγαλύτερο φίλο.
- Να επιμείνεις μέχρις ότου να βρεις κάποιον που μπορεί να σε καταλάβει. Αν τύχει ο πρώτος άνθρωπος που μίλησες να μη σε καταλάβει δοκίμασε με κάποιον άλλο.
- Αν είναι δυνατόν γράψε σε ένα χαρτί όσα σου λένε ή κάνουν αυτοί που σε ενοχλούν και μετά προσπάθησε να γράψεις τα αισθήματα που ένοιωσες από τη συμπεριφορά τους. Όταν βρεις το άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς συζήτησε μαζί του όσα έχει γράψει. Είναι σημαντικό όσα γράφεις να είναι η αλήθεια.
- Αν είναι δύσκολο για σένα να μιλήσεις σε κάποιο ενήλικο, ζήτησε από κάποιο φίλο σου να μιλήσει στη θέση σου ή μιλήστε του και οι δύο μαζί.
- Αν θέλεις μπορείς να επικοινωνήσεις με τον συγγραφέα του κειμένου που διαβάζεις στα τηλέφωνα 28210-99050 και 6948583480 ή να στείλεις e-mail στο Nikitas@psyche.gr .
- Είναι απαραίτητο να κάνεις κάτι για να αμυνθείς, διότι δεν μπορείς να ξέρεις πόσο θα κρατήσει αυτή η ενοχλητική κατάσταση που δημιουργείται εις βάρος σου.
- Φαντάσου την προσβολή που σου έγινε να είναι γραμμένη σε ένα μπαλόνι. Άφησε το μπαλόνι να πετάξει ψηλά. Δες το με τα μάτια της φαντασίας σου να απομακρύνεται και στο τέλος να σπάει και να εξαφανίζεται.
- Σκέψου ότι θα προτιμούσες οι άλλοι να σου φέρονται καλά. Όμως είναι αλήθεια ότι εσύ μπορείς να συνεχίσεις να είσαι χαρούμενος και να νιώθεις δυνατός κάτω από οποιαδήποτε περίσταση.
- Όταν είσαι μόνος κάνε ασκήσεις-δοκιμές ομιλίας με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή που να δείχνει αυτοπεποίθηση.
- Δοκίμασε να απαντήσεις σε ελαφρά πειράγματα με μια από τις παρακάτω φράσεις κοιτώντας τον νταή στα μάτια και μιλώντας του με ήρεμη και σταθερή φωνή:
"Αν θέλεις να συζητήσουμε για κάτι που σε απασχολεί ας μιλήσουμε με καλύτερο τρόπο".
"Μου φαίνεσαι αγχωμένος". "Έχεις κάποιο πρόβλημα; Θέλεις να μου πεις πως αισθάνεσαι"; "Δεν ανέχομαι να μου ξαναμιλήσεις με αυτό τον τρόπο. Απαιτώ να μου φέρεσαι με σεβασμό".
- Όταν ο αντίπαλος υποπτευθεί μια αδυναμία σου, εκεί ακριβώς θα επιτεθεί. Αντί να κρύβεις τις αδυναμίες και τα ευαίσθητα σημεία σου, μάθε να τα αναγνωρίζεις να τα δέχεσαι ήρεμα και να συμφιλιώνεσαι μαζί τους. Μάθε να ελέγχεις, να εκπαιδεύεις και να μετατρέπεις τις αδυναμίες σου σε σημεία δύναμης και προτερήματα. Οι αδυναμίες σου είναι ευκαιρίες και κίνητρα για να γίνεις καλύτερος και πιο δυνατός.

5: Τι να μην κάνεις αν σε παρενοχλούν.
- Μην προσπαθήσεις να βγάλεις πέρα μόνο σου. Οποιοσδήποτε άλλος στη θέση σου θα ζητούσε βοήθεια για να αντιμετωπίσει μια ανάλογη δυσκολία.
- Μην χτυπήσεις αυτόν που σε παρενοχλεί διότι μπορεί να χειροτερέψει η συμπεριφορά του ή να κατηγορήσει εσένα για παρενόχληση.
- Μη λες ψέματα. Αν υπερβάλλεις και παρουσιάζεις τα πράγματα πιο τραγικά από ότι είναι μπορεί οι άλλοι να το καταλάβουν και μετά να μην σε πιστεύουν καθόλου.
- Μην πιστεύεις όσα λέει για σένα αυτός που σε ενοχλεί. Είναι ψέματα. Τα λέει για να σε πειράξει.
- Μην κρύβεις όσα σου συμβαίνουν από τους ενήλικες που εμπιστεύεσαι.


6: Πως μπορεί ο γονιός να βοηθήσει το παιδί.
- Δείξε ενδιαφέρον και ιδιαίτερη προσοχή σε όσα σου λέει το παιδί. Ενθάρρυνέ το να σου πει περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το τι ακριβώς συμβαίνει.
- Αν διαφωνείς με τον τρόπο που το παιδί χειρίστηκε την κατάσταση μην το κρίνεις. Προσπάθησε να μπεις στη θέση του. Μην του ρίχνεις ευθύνη για ότι γίνεται.
- Ζήτησε να σου εκφράσει τα συναισθήματά του. Δείξε αγάπη και κατανόηση.
- Ενθάρρυνε το παιδί να μην απομονώνεται αλλά να παίζει κοντά σε μια ομάδα παιδιών ή κοντά σε κάποιον δάσκαλο.
- Ζήτησε από το παιδί να αφήνει ακριβά αντικείμενα ή χρήματα στο σπίτι.
- Βοήθησε το παιδί να κάνει γνωριμίες και να συμμετάσχει σε δραστηριότητες που ενισχύουν την αυτοπεποίθηση.
- Ρώτησε το παιδί αν θέλει να το συνοδεύεις στο σχολείο και να επιστρέφεται μαζί.
- Δείξε στο παιδί ότι το αγαπάς, το εκτιμάς και το σέβεσαι πάντοτε ότι και αν συμβαίνει.
- Μίλησε προσωπικά με κάποιον δάσκαλο που εμπιστεύεσαι ή με το διευθυντή του σχολείου. Αν το πρόβλημα είναι έντονο επικοινώνησε με κάποιον ειδικό παιδαγωγό ή ψυχολόγο.
- Μη ξεχνάς ότι τα αρνητικά σχόλια και οι κριτικές που δέχεται το παιδί λειτουργούν μέσα του σαν αντισώματα τα οποία θα το ενδυναμώσουν ώστε να μπορεί να αμύνεται σε προσβολές και επιθέσεις που θα δέχεται στην μετέπειτα ζωή του.






www.psyche.gr/bulling.htm

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

Εφηβεία: Πώς να την διαχειριστώ ως Γονιός;



Γράφει η Ψυχολόγος Μαρία Αθανασιάδου

«Εφηβεία»…..είναι το μεταβατικό στάδιο, κατά το οποίο ο άνθρωπος περνά από την ανεμελιά της παιδικής ηλικίας στον ενήλικο κόσμο της υπευθυνότητας. Ηλικιακά αυτό μπορεί να οριστεί σε γενικές γραμμές από την ηλικία των 11 για τα κορίτσια και των 13 για τα αγόρια και να καταλήξει έως τα 19 με 20. Αφετηρία της εφηβείας είναι η αναπτυξιακή φάση, που το άτομο αποκτά την ικανότητα αναπαραγωγής. Όπως και να έχει, η «εφηβεία» είναι χαρακτηρισμένη από ένα σωρό αλλαγές στην σωματική και ψυχολογική διάσταση του ατόμου. Ο έφηβος και οι γονείς καλούνται να παρατηρήσουν και να εξοικειωθούν με ταχύτατες αλλαγές, που λαμβάνουν χώρα στο ύψος, στο βάρος, στις αναλογίες, στις λειτουργίες των οργάνων, στον τρόπο σκέψης, στην συναισθηματική ισορροπία και στην κοινωνική συμπεριφορά.

Κύρια χαρακτηριστικά της εφηβείας είναι: Η ωρίμανση της γενετήσιας λειτουργίας, η ανάπτυξη αφαιρετικής σκέψης, η δυνατότητα επεξεργασίας πολύπλοκων ζητημάτων, η έντονη συναισθηματική φόρτιση και η αστάθεια των συναισθημάτων, η τάση για ανεξαρτητοποίηση, η απομόνωση, η ανάγκη για αυτονόμηση και ενσωμάτωση σε ομάδες. Όλα αυτά εντάσσονται στην φυσιολογικότητα της εφηβικής ηλικίας και ευπρόσδεκτα αναμένονται να εμφανιστούν απ’ όλους τους εφήβους. Είναι, όμως, στην πράξη καλοδεχούμενα και αντιμετωπίσιμα από τους Γονείς κυρίως ως κάτι μη απειλητικό; Όχι, δυστυχώς! Για αυτό καλούμαστε εμείς οι ειδικοί να είμαστε ξεκάθαροι και αρκετά επεξηγηματικοί στο τι θα πρέπει να προσέξει ο Γονιός και όσοι άλλοι περιτριγυρίζουν τους εφήβους, ούτως ώστε να μην μεταβιβάσουμε σε αυτούς λάθος μηνύματα και να μην συνδέσουν την εφηβεία με κάτι τρομακτικό και επικίνδυνο.

Προσοχή λοιπόν στο:
Να μην δίνουμε διπλά μηνύματα στους εφήβους. Όντας και εμείς οι ίδιοι μπερδεμένοι από την αναπτυξιακή αλλαγή, καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε μέσα μας, ότι η στάση μας απέναντι τους δεν θα είναι την μία φορά «είσαι παιδί» και την άλλη φορά «είσαι ενήλικας». Η αλήθεια είναι, πως δεν είναι ακόμα ενήλικας, αλλά δεν είναι πια και παιδί. Σε αυτή την ηλικία είναι που θα μάθουν σιγά σιγά να αναλαμβάνουν ευθύνες και τον τρόπο σκέψης της ενήλικης ζωής.
Να μην τρομάξουμε από τις αλλαγές, που συμβαίνουν στον έφηβο και μας βγει έντονα η ανάγκη για ελεγκτικότητα. Μπορεί να μας ξεβολέψει η συγκεκριμένη ηλικία, γιατί είχαμε μάθει, καθώς ήταν παιδιά, να είναι πλήρως εξαρτημένα από εμάς και εμείς να λαμβάνουμε όλες τις αποφάσεις για τη ζωή τους. Δεν είναι εύκολο, ως γονείς, να αντιληφθούμε και να αποδεχθούμε αυτή την μετάβαση, αλλά καλό είναι να είμαστε υποψιασμένοι για αυτή την παγίδα. Η ελεγκτικότητα μας για τον παραπάνω λόγο είναι που μας φέρνει σε άσχημη σύγκρουση μαζί τους.
Να μην προσπαθήσετε να σταματήσετε την φυσιολογική τους ανάγκη να απομακρυνθούν από την οικογένεια και να φτιάξουν τις δικές τους φιλικές παρέες. Αυτό δεν σημαίνει, ότι έχει σταματήσει ο έφηβος να σας αγαπάει, αλλά είναι πλέον αναπτυξιακή του ανάγκη να διαμορφώσει τον δικό του κοινωνικό κύκλο, να μάθει να εμπιστεύεται τα μυστικά του και σε άλλα άτομα, να κρατάει πράγματα για τον εαυτό του.
Να τους επιτρέψετε να «ανοίξουν τα φτερά τους» προς την αυτονόμηση. Επουδενί, δεν είναι ακόμα σε θέση να ζήσουν μόνοι τους, αλλά είναι πολύ σημαντικό βήμα βήμα και με την συγκατάθεση των Γονιών τους να μάθουν τον υγιή τρόπο της αυτονόμησης. Να μάθει πως είναι να έχουν πρωτοβουλίες, προσωπική κρίση και θέση στα πράγματα, ευθύνη, εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και από τους ίδιους και από τα σημαντικά τους πρόσωπα.
Να μην προσπαθήσουν οι Γονείς να εκπληρώσουν δικές τους επιθυμίες, στόχους και απωθημένα μέσα από την ζωή των έφηβων παιδιών τους. Στην περίπτωση, που οι έφηβοι αποτύχουν, θα κουβαλούν ευθύνη και ενοχή. Στην περίπτωση, που επιτύχουν τους στόχους των Γονιών, θα έχουν στο ενεργητικό τους επιτυχίες, οι οποίες δεν τους αφορούν και δεν τους εκφράζουν.

Για να μην ενοχοποιηθούν εύκολα οι Γονείς, έχω να τονίσω ότι ο ρόλος του Γονέα δεν είναι και ο πιο εύκολος ρόλος ζωής. Οι Γονείς δεν παύουν να είναι άνθρωποι με αδυναμίες και προσωπικές δυσκολίες και επιπλέον δεν έχουν παρακολουθήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια εξειδίκευσης και κατάρτισης στις αρμοδιότητες και στον τρόπο συμπεριφοράς τους απέναντι στα παιδιά, γεγονός που τους κάνει αρκετά ευάλωτους και τρωτούς. Ένα είναι το κλειδί της ασφαλούς διαχείρισης και επιτυχίας: Αρχικά η επίγνωση της συγκεκριμένης αναπτυξιακής φάσης και κατά δεύτερον η συναισθηματική ακρόαση του έφηβου. Αυτό που έχει περισσότερο ανάγκη από ποτέ το άτομο στην εφηβεία είναι η υπομονή, η κατανόηση και η ενσυναίσθηση -το να μπορείς να νιώσεις την ανάγκη, την κατάσταση του εφήβου, χωρίς να κάνεις κριτική για αυτή και χωρίς να την υποτιμήσεις. Για να μπορέσει να σε εμπιστευθεί ο έφηβος, να ανοίξει την ψυχή του και να μοιραστεί πράγματα, πρέπει να αισθανθεί αποδοχή και όχι επίκριση. Οι γονείς που συνδυάζουν την έκφραση στοργής, αποδοχής, κατανόησης, στήριξης μαζί με τα απαιτούμενα όρια, όπως το να απαιτούν ευθύνη και πρωτοβουλίες, υιοθετούν μία πολύ ολοκληρωμένη προσέγγιση. Τέλος, οι γονείς που θα φροντίσουν τον εαυτό τους και την σχέση μεταξύ τους, είναι σίγουρο ότι θα έχουν καλύτερη και πιο θετική επιρροή προς τους εφήβους.


Τα άρθρα της κ. Μαρίας Αθανασιάδου διατίθενται, πλην ειδικής αναφοράς, με άδεια Creative Commons (Αναφορά δημιουργού-ιστοχώρου δημοσίευσης-άδειας διανομής, παροχή ενεργού συνδέσμου στο αρχικό άρθρο, μη εμπορική χρήση, όχι παράγωγα έργα). Δείτε περισσότερα άρθρα της κ. Μαρίας Αθανασιάδου στη στήλη  «Λόγια Ψυχής» της Μαρίας Αθανασιάδου της ιστοσελίδας schootime.gr.

Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2013

Περί τρολ στο διαδίκτυο





Παραδοσιακά, τα τρολ ήταν υπερφυσικά, δαιμόνια όντα της αρχαίας σκανδιναβικής μυθολογίας. Ζούσαν σε σπηλιές σε ακατοίκητα βουνά, ήταν άσχημα, αργόστροφα και επικίνδυνα για τους ανθρώπους.

Σύμφωνα με την Βικιπαίδεια η λέξη τρολ ή τρολλ (troll) περιγράφει κάποιον χρήστη του Ίντερνετ με πονηρά προκλητικές, σκόπιμα ανόητες ή επιτηδευμένα εκτός θέματος θέσεις και απόψεις σε μία online ανοιχτή κοινότητα, όπως ένα φόρουμ συζήτησης, mailing list, chat room ή μπλογκ με πρωταρχική πρόθεση να προκαλέσει και να ερεθίσει άλλους χρήστες ή με κάθε τρόπο να επιφέρει διαταραχή σε μια διαδικτυακή συζήτηση για οποιοδήποτε θέμα και να πετύχει μια αλυσίδα αντιδράσεων από άλλους χρήστες . Η συμπεριφορά αυτή πολλές φορές συνοδεύεται από αμφιλεγόμενη διαμάχη των υπολοίπων περί του σκοπού του.
Το τρολ σε πλήρη δράση αποσυντονίζει την κουβέντα, εξοργίζει τους άλλους χρήστες, και φυσικά προκαλεί τις ανάλογες αντιδράσεις. Και κάπου εδώ κολλάει το «μην ταΐζετε τα τρολ» (αγγλιστί: don’t feed the trolls), που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «μην κάνετε διάλογο μαζί τους». Διότι η εμπειρία λέει ότι όσο αγνοείς αυτόν που σου τρολάρει τη συζήτηση (τον τοίχο σου στο fb, κ.λπ) ακόμα κι αν στην αρχή τον εξαγριώνεις, μετά απογοητευμένος που δεν του δίνεις σημασία, παίρνει τα κουβαδάκια του και πάει να σπάσει τα νεύρα κάποιων άλλων. Επομένως, σε περίπτωση που πέσεις θύμα της μανίας τους, μην ανεβάσεις πίεση, μην απαντήσεις σοβαρά: αγνόησε τους ή αντι-τρόλαρε τους αν τολμάς.

Πηγές : Βικιπαίδεια, doctv.gr

Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2013

Ιβάν Γκολ, Μαλαισιακά τραγούδια


Όταν ζυγώνεις η νύχτα όλη ανατριχιάζει

οι τοίχοι σαλεύουν
το γιασεμί μυρίζει πιο δυνατά
η θάλασσα ανασαίνει πιο γρήγορα
κι ο άνεμος ανάστατος
σιάζει τα μαλλιά μου
όπως σ΄ αρέσουν.

Τριστάν Τζαρά, Πώς να φτιάχνετε ένα ντανταϊστικό ποίημα

Γιόχανς Μπάαντερ ,  "Das menschliche Auge und ein Fisch, letzterer versteinert" (1920).
(μτφρ:"Το ανθρώπινο μάτι και ένα ψάρι, το τελευταίο απολιθωμένο)


Ο όρος «νταντά» (Dada) καθιερώθηκε το 1916 ως ονομασία του κινήματος που άρχιζε να σχηματίζεται μέσα από το φαινομενικό χάος των εκδηλώσεων του Cabaret Voltaire, αλλά η προέλευση του αμφισβητείται μέχρι σήμερα. Η γνωστότερη εκδοχή είναι η εξής: σύμφωνα με τον Huelsenbeck, το όνομα γεννήθηκε ανοίγοντας τυχαία ένα γάλλο-γερμανικό λεξικό, το οποίο άνοιξε στη λέξη Dada, που σημαίνει το κουνιστό αλογάκι ενός μικρού παιδιού. Κατά τον Richter, η λέξη Dada γεννήθηκε στην παρέα του Cabaret Voltaire από τα επαναλαμβανόμενα da, da, da, ( ναι, ναι, ναι) στις συζητήσεις μεταξύ των Tzara και Janco στα ρουμάνικα. Στα γαλλικά Dada σημαίνει επίσης μια παθιασμένη ενασχόληση του ελεύθερου χρόνου, ένα χόμπι. Οποιαδήποτε και αν είναι η προέλευση του, ο όρος Dada έγινε το κεντρικό και ειρωνικό σύμβολο της επίθεσης εναντίον κάθε κατεστημένου, είτε παραδοσιακού είτε πειραματικού, που κυριαρχούσε στην τέχνη των αρχών του εικοστού αιώνα. Για τον προπαγανδισμό των ιδεών τους οι ντανταϊστές χρησιμοποίησαν πολλές από τις μεθόδους του φουτουρισμού - τις ελεύθερες λέξεις του Marinetti, προφορικές ή γραπτές, τα θορυβώδη μουσικά εφέ του Russolo στην απαγγελία της ποίησης , και τις συχνές προκηρύξεις. Αλλά οι προθέσεις τους ήταν καθαρά αντίθετες από αυτές των φουτουριστών, που εξυμνούσαν τον κόσμο των μηχανών και έβλεπαν στην εκβιομηχάνιση, την επανάσταση και τον πόλεμο τα φυσικά και τα λογικά μέσα, όσο βάναυσα και αν ήταν αυτά, για την επίλυση των ανθρώπινων προβλημάτων.
Οι ντανταϊστές πίστευαν ότι η λογική και ο ορθολογισμός είχαν οδηγήσει στη συμφορά του παγκόσμιου πολέμου και ότι ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία ήταν μέσω της πολιτικής αναρχίας, των φυσικών συναισθημάτων, του αυθορμητισμού και του παραλόγου. Εξωτερικά έδειχναν, από μια άποψη, να επιστρέφουν στην εσωτερική αναγκαιότητα του Kandinsky, το πνευματικό στοιχείο στην τέχνη, αλλά ο ντανταϊσμός, τουλάχιστον στη φάση της σύλληψης του, ήταν αρνητικός και πεσιμιστικός.

[ Πηγή: artmag.gr]


Μια συνταγή για να σκαρώσετε ένα μοντέρνο  ποίημα: 



Πάρτε μια εφημερίδα.


Πάρτε ένα ψαλίδι.

Διαλέξτε από την εφημερίδα ένα άρθρο στο μέγεθος του ποιήματος που θέλετε να κάνετε.

Κόψτε με το ψαλίδι το άρθρο.

Κατόπιν κόψτε προσεκτικά τις λέξεις που αποτελούν το άρθρο και βάλτε τις μέσα σε μια τσάντα.

Ταρακουνήστε μαλακά την τσάντα.

Κατόπιν αρχίστε να βγάζετε από τη τσάντα τη μια λέξη μετά την άλλη.

Αντιγράψτε τις ευσυνείδητα με τη σειρά που βγήκαν από τη τσάντα.

Το ποίημα θα σας μοιάζει.

Και να που γίνατε ένας άπειρα πρωτότυπος συγγραφέας με μια χαριτωμένη ευαισθησία, έστω κι αν δεν σας καταλαβαίνει το κοπάδι.

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Η ΕΡΤ πάει... σχολείο



Το Αρχείο της ΕΡΤ, ακολουθώντας τους διεθνείς κανόνες οπτικοακουστικής αρχειονομίας, παρέχει ασφαλή δεδομένα, η καλή χρήση των οποίων λειτουργεί ως επιπρόσθετο βοήθημα για τον μαθητή και τον δάσκαλο.

Το επιστημονικό προσωπικό του Αρχείου της ΕΡΤ, σε συνεργασία με δασκάλους και καθηγητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αντιστοίχησαν οπτικοακουστικά αρχειακά τεκμήρια με σχολικά βιβλία, δίνοντας την ευκαιρία στους μαθητές να έχουν στη διάθεσή τους επιπλέον χρηστικά μαθησιακά εργαλεία, σχετικά με συγκεκριμένα γνωστικά πεδία.

Στόχος της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας, είναι να διευκολυνθεί η αναζήτηση, αξιολόγηση και χρήση των οπτικοακουστικών μαθησιακών αντικειµένων από μαθητές, εκπαιδευτικούς ή αυτοµατοποιηµένες λογισμικές διεργασίες. Κλικ στην εικόνα 


 Συμπληρώνοντας,  για παράδειγμα, τη φόρμα ( Λύκειο, Ιστορία ) μου έβγαλε ενδιαφέροντα ευρήματα όπως 


ΤΟ ΜΗΧΑΝΗΜΑ ΤΩΝ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΜΠΟΤ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ''

ΙΑΤΡΕΙΟΝ ΨΥΧΗΣ-Η ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ   κ.ά!


Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

Gracias, Grecia! (βίντεο)



Το βίντεο αυτό φτιάχτηκε από Ισπανούς μαθητές και φοιτητές για να υποδηλώσουν την επιρροή της Ελλάδος στη γλώσσα, την κουλτούρα και σε ολόκληρη τη ζωή των ανθρώπων του κόσμου.

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2013

Tι αρέσει στους δασκάλους





Στους δασκάλους αρέσει η ησυχία

και η καθαριότητα

και οι πολλές εικόνες

και οι εθελοντές

και τα εκκολαπτόμενα αυγά

και η περιέργεια

και η δημοκρατία

και το να ταξινομούν και να στοιβάζουν

και τα σχήματα και τα χρώματα

και το να οργανώνουν και να κατατάσσουν και να διαβάζουν δυνατά

και οι ερωτήσεις και οι απαντήσεις

και η ανακύκλωση

και η έμπνευση

και οι Παρασκευές

και ο ήχος της ίδιας τους της φωνής

και η πρόοδος



και η συνεισφορά

κι ένα παιδί μ΄ ένα βιβλίο

και η ηρεμία

και τα πρωϊνά

και το να φτιάχνουν έξι πράγματα ταυτόχρονα (και να τα καταφέρνουν)

και το να τους επιτρέπουν να πουν “δεν ξέρω”

και τα χαμόγελα και οι ξαφνικές αγκαλιές

και το να κάθονται σε κύκλο

και το να μαθαίνουν από τα παιδιά

και το να ακούνε

και το να τρώνε μικρά γλυκάκια

και τα μπουκαλάκια κόλλας που δεν είναι τρύπια

και η ησυχία

και το να τους κάνουν έκπληξη

και το να βλέπουν παλιούς τους μαθητές

και η ιερότητα που έχει η απορία των παιδιών

και το να τους αγαπάνε τα παιδιά!


Πηγή:newagemama.com

Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

Διονύσιος Σολωμός (βίντεο)



Μια ταινία-περιπλάνηση στο βίο και το έργο του εθνικού μας ποιητή. Ο Διονύσιος Σολωμός εκφράζοντας την πνευματική Ελλάδα στο ανώτερο φανέρωμά της, ανέδειξε τη ζωντανή γλώσσα του λαού σε έντεχνο ποιητικό λόγο, σε όργανο υψηλού στοχασμού και της συνείδησης που ανάγει την ελευθερία σε απόλυτη αξία και μέτρο του ηθικού βίου. (Eκπαιδευτική τηλεόραση)

Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2013

Αναλφαβητισμός (Κείμενα)



ΚΕΙΜΕΝΟ 1
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια μια «άλλη» μορφή αναλφαβητισμού (η οποία δεν καταγράφεται ούτε ποσοτικοποιείται με τυπικούς μετρήσιμους τρόπους) έρχεται να πυκνώσει τις παλιές στρατιές των οργανικά αναλφάβητων με νέο αίμα. Σε χιλιάδες μαθητές, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις Γυμνασιακές και Λυκειακές σπουδές τους παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα κατανόησης ενός κειμένου, αδυναμία να εκφραστούν για κάποιο ζήτημα, να συντάξουν μια ολοκληρωμένη πρόταση στο χαρτί, να συνδυάσουν τις γνώσεις που έχουν λάβει προκειμένου να εξηγήσουν ένα απλό φυσικό φαινόμενο ή ένα κοινωνικό ή ιστορικό γεγονός.
Είναι βέβαιο ότι η ευθύνη για την αντιμετώπιση του αναλφαβητισμού δεν ανήκει μόνο στο σχολείο. Παρ' όλα αυτά το σχολείο αποτελεί έναν προνομιακό χώρο για την πρόληψή του. Και είναι σαφές ότι η επιμονή στο εξεταστικοκεντρικό σχολείο δεν αποτελεί παρά τη νεκρολογία της επαφής του μαθητή με την ουσία της γνώσης. Γιατί, βέβαια, αν παρατηρήσει κανείς τη σχέση του περιεχομένου των μαθημάτων (τι), της μεθόδου (πώς) και των πρακτικών ελέγχου (εξεταστικές δοκιμασίες), θα διαπιστώσει εύκολα ότι η σύνθεσή τους, την ίδια στιγμή που μεταλλάσσει τη μαθησιακή διαδικασία σε μεθοδολογική εκγύμναση, δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα που μπορεί και να αναστείλει ακόμη και μορφές προσαρμοστικότητας στη μάθηση.
. ( Ελένη Νικολαΐδου εκπαιδευτικός, μέλος του συντονιστικού οργάνου διαχείρισης του Εκπαιδευτικού Δικτύου Ενημέρωσης alfavita (www.alfavita.gr) και συγγραφέας επιστημονικών βιβλίων)

ΚΕΙΜΕΝΟ 2. Η μάστιγα του αναλφαβητισμού
Η 8η Σεπτεμβρίου έχει καθιερωθεί ως διεθνής μέρα για την εξάλειψη του αναλφαβητισμού. Ο αναλφαβητισμός εξακολουθεί και να είναι μια μάστιγα που διαρκώς αναπαράγεται με νέες μορφές, πλήττοντας όχι μόνο τις φτωχές, αλλά και τις ανεπτυγμένες χώρες.
Η εκπαιδευτική βαρβαρότητα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης αποτυπώνεται στους πίνακες της ντροπής: περίπου 793 εκατομμύρια ενήλικες στον κόσμο, στην πλειονότητά τους νεαρά κορίτσια και γυναίκες, δεν ξέρουν να διαβάζουν ούτε να γράφουν. Περίπου 67 εκατομμύρια παιδιά σχολικής ηλικίας δεν παρακολουθούν μαθήματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και 72 εκατομμύρια έφηβοι, που θα πρέπει να φοιτούν στον πρώτο κύκλο της δευτεροβάθμιας, δεν μπορούν να ασκήσουν το δικαίωμά τους στην παιδεία.
Καταθλιπτική είναι η κυριαρχία του αναλφαβητισμού στις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Η εγκατάλειψη του σχολείου είναι μια από τις πιο επώδυνες μορφές που παίρνει η ανισότητα, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός αντανακλώντας τη διαίρεση της κοινωνίας σε τάξεις. Στη χώρα μας, 35 χρόνια μετά τη συνταγματική κατοχύρωση της 9χρονης υποχρεωτικής εκπαίδευσης, περίπου 8.000 παιδιά «αποκλείονται» κάθε χρόνο από το γυμνάσιο!
Αναλφαβητισμός δεν σημαίνει μόνο άγνοια ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης. Ο οργανικός αναλφαβητισμός, η άγνοια ανάγνωσης, γραφής και αρίθμησης είναι η κορυφή του παγόβουνου. Υπάρχει και ο λειτουργικός αναλφαβητισμός. «Σήμερα αναλφάβητος θεωρείται ο άνθρωπος που δεν μπορεί να κατανοήσει μια απλή παρουσίαση γεγονότων, τα οποία αναφέρονται στην καθημερινή του ζωή». Διαπιστώνεται ότι στις αναπτυγμένες χώρες ένας στους τέσσερις ενηλίκους δεν διαθέτει αυτές τις ικανότητες. Ωστόσο τα τελευταία χρόνια μια «άλλη» μορφή αναλφαβητισμού έρχεται να πυκνώσει τις παλιές στρατιές των οργανικά αναλφάβητων με νέο αίμα. Σε χιλιάδες μαθητές, οι οποίοι ολοκληρώνουν τις γυμνασιακές και λυκειακές σπουδές τους, παρατηρούνται σοβαρά προβλήματα κατανόησης ενός κειμένου, αδυναμία να εκφραστούν, να συντάξουν μια ολοκληρωμένη πρόταση, να συνδυάσουν τις γνώσεις που έχουν λάβει προκειμένου να εξηγήσουν ένα απλό φυσικό φαινόμενο ή ένα κοινωνικό ή ιστορικό γεγονός.
Επιπλέον όλο και πιο έντονος παρουσιάζεται ο νέος «ψηφιακός αναλφαβητισμός», που συνδέεται με τη δυνατότητα χρήσης των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας και πληροφόρησης. Τα δύο τρίτα του πληθυσμού της χώρας μας είναι «ψηφιακά αναλφάβητοι», ποσοστό σχεδόν διπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρώπης.
Αυτές οι σύγχρονες μορφές αναλφαβητισμού συνδέονται άρρηκτα με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική που γκρεμίζει τη δημόσια εκπαίδευση καταργώντας σχολεία, ακόμα και τη δωρεάν διανομή σχολικών βιβλίων, συρρικνώνοντας τους διορισμούς και θυσιάζοντας το δικαίωμα στη μόρφωση στον βωμό της κερδοφορίας των επιχειρήσεων ως καύσιμη ύλη για τη διαμόρφωση «χρήσιμων ηλιθίων» και όχι ελεύθερων και σκεπτόμενων πολιτών. Ωστόσο, η βασική αιτία του αναλφαβητισμού βρίσκεται στη δομή και στην οργάνωση των σύγχρονων κοινωνιών. Οι κοινωνικές ανισότητες καθιστούν αδύνατη την κατοχύρωση του κοινωνικού δικαιώματος για ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση σε όλους, ανεξάρτητα από την κοινωνική προέλευση, το φύλο, την ηλικία και το θρήσκευμα.
Η εξάλειψη του αναλφαβητισμού προϋποθέτει τη συλλογική δράση κατά των κοινωνικών ανισοτήτων και του κοινωνικού αποκλεισμού. Συνδέεται με τους κοινωνικούς αγώνες για την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την προοπτική οικοδόμησης μιας ανθρωποκεντρικής κοινωνίας.

Γιώργος Κ. Καββαδίας, Eκπαιδευτικός –ερευνητής

ΚΕΙΜΕΝΟ 3
[…] Συχνά, βλέπω τους μαθητές των σχολείων που επισκέπτομαι, να μην μπορούν καν να συγκεντρωθούν όσο παλιότερα. Από τη μια μεριά, υπάρχει ένα μικρό ιερατείο τεσσάρων ή πέντε ατόμων της τάξης, που είναι πιο ενημερωμένα από ότι εγώ στη δική τους ηλικία. Από την άλλη μεριά όμως, υπάρχει μία συντριπτική πλειοψηφία λειτουργικά αναλφάβητων παιδιών που πράττουν το ίδιο, είτε είναι έξι, είτε δεκαέξι χρονών… Φοβάμαι, ότι έχει ανοίξει η ψαλίδα! Πολλές μελέτες δείχνουν, ότι η ικανότητά μας περιορίζεται πια… Με κάποιο τρόπο, έχουμε γίνει περισσότερο βλάκες, από τη στιγμή που επικράτησε ο ηλεκτρονικός τρόπος πληροφόρησης! Και αυτό, για έναν πρόσθετο λόγο: Η πληροφορία δεν ήταν ποτέ δεδομένη, στους ανθρώπους της δικής μου γενιάς. Έπρεπε, να καταβάλλει κανείς κόπο - σε βιβλιοθήκες και βιβλιοπωλεία - βρίσκοντας ό,τι αναζητά. Δηλαδή, η διαδικασία για την εύρεση της πληροφορίας ήταν σαφής. Ή την κατείχες, ή όχι. Ο κόπος να την αφομοιώσεις, σε έκανε πνευματικά ενεργό. Αλλά στα σημερινά παιδιά επικρατεί μία ολέθρια νοοτροπία: Η πληροφορία υπάρχει κάπου, στο Google π.χ. Δεν τη βρίσκω, παρά μόνο εάν τη χρειαστώ. Όταν την έχω ανάγκη, εμφανίζονται 70.000 καταχωρήσεις και 300 φωτογραφίες με το πάτημα ενός κουμπιού και κάνω copy paste, στην πρώτη σελίδα που θα εμφανιστεί, κάτι που δε συνέβαινε στα χρόνια μου. Είναι αφάνταστη, η επήρεια της νοοτροπίας αυτής στην πνευματική νωθρότητα… Ξαφνικά, γινόμαστε και εμείς νωθροί, εάν δεν μπούμε στη διαδικασία της έρευνας. Γιατί και η έρευνα, αποτελεί ένα είδος εθισμού! Και η παραπάνω είναι μία πολύ ταπεινή, αλλά πραγματική λογική…[..] Η κοινωνία είναι γεμάτη από λειτουργικά αναλφάβητους, από ανθρώπους που δεν μπορούν να αποκωδικοποιήσουν μία σελίδα…
(Πέτρος Τατσόπουλος, συγγραφέας από συνέντευξη του σε ψηφιακό περιοδικό)

ΚΕΙΜΕΝΟ 4. Τεχνολογικός αναλφαβητισμός

Παλιά, η σχολική εκπαίδευση στη χώρα μας δεν ήταν υποχρεωτική, κι έτσι πάρα πολλά παιδιά, κυρίως κορίτσια φτωχών οικογενειών από την επαρχία και τις πόλεις , δεν έμαθαν να διαβάζουν και να γράφουν. Από τοτε, όμως, πολλά άλλαξαν. Οι οικονομικές συνθήκες της χώρας μας βελτιώθηκαν και η σχολική εκπαίδευση έγινε υποχρεωτική (αρχικά για το δημοτικό και στη συνέχεια για το γυμνάσιο) για όλους. Φυσικό λοιπόν, είναι το "Χ" που σχεδίαζε, αντί υπογραφής, η προγιαγιά και ο προπάππος μας να ανήκει πλέον στο παρελθόν και οι περισσότεροι να ξέρουμε να βάζουμε φαρδιά πλατιά την υπογραφή μας είτε στο θρανίο, όταν βαριόμαστε στην τάξη, είτε στο διαγώνισμα της γλώσσας ή των μαθηματικών.
Πρόσφατα ένας φίλος μου, με πληροφόρησε ότι στο Ίντερνετ μπορείς να βρεις οποιαδήποτε πληροφορία θέλεις, να μιλήσεις με όποιον θέλεις, όποια ώρα θέλεις. Μου έλεγε, επίσης, πόσο διευκολύνουν την επικοινωνία οι υπολογιστές, αφού πια ο καθένας μπορεί να έχει από έναν στη δουλειά του ή στο σπίτι του. Ισχύει όμως αυτό; Οι άνθρωποι που έχουν γνώση και πρόσβαση στις νέες τεχνολογίες είναι ελάχιστοι! Σύμφωνα με κάποιες έρευνες που έχουν γίνει, αυτοί που δεν έχουν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος είναι πολύ περισσότεροι απ' αυτούς που σερφάρουν στο Ίντερνετ!
Κάποιοι υποστηρίζουν ότι από την εποχή των παππούδων και των γιαγιάδων μας έχουν αλλάξει πολύ τα πράγματα . Εννοούν ότι όπως παλαιότερα κάποιος που δεν γνώριζε γραφή και ανάγνωση έμενε έξω από τις εξελίξεις της εποχής του, έτσι ακριβώς μένει έξω από τις εξελίξεις κι αυτός που δεν μπορεί να παρακολουθήσει την τεχνολογική πρόοδο της εποχής μας. Σήμερα, όσοι μένουν εκτός τεχνολογικών εξελίξεων δεν είναι μόνο αυτοί που κατάγονται από μη αστικά κέντρα αλλά και αυτοί που είναι φτωχοί.
Όσο πιο απαιτητική γίνεται η καθημερινή ζωή, τόσο πιο εύκολο είναι κάποιοι να μένουν έξω από τις τεχνολογικές εξελίξεις. Αν σκεφτούμε ότι πολλές από τις εργασίες που κάνουν ευκολότερη την καθημερινή ζωή γίνονται μέσω υπολογιστών, και μόνο 3 στους 10 έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν υπολογιστή, τι γίνεται με τους υπόλοιπους 7; Πιο συγκεκριμένα, αν 1 στους 100 απ' όλο τον κόσμο έχει την δυνατότητα να κατανοήσει και να χρησιμοποιήσει τις νέες τεχνολογίες, τι γίνεται με τους υπόλοιπους Αφού ο αναλφαβητισμός συνδέεται με τη φτώχεια (ή τον πλούτο), μια πολύ καλή λύση θα ήταν φτηνή τεχνολογία για όλους. Ή ίσως κάτι τελείως διαφορετικό: ένα σύστημα που θα μας επέτρεπε να συμμετέχουμε σε όλα με ίσους όρους, ανεξαρτήτως χρημάτων, γνώσεων, τόπου καταγωγής, φύλου και ηλικίας.
(Κείμενο της Α. Καλύβα αποθησαυρισμένο από το διαδίκτυο)


Ολίγη … ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΘΕΝΤΙΑ

«Παιδεία ευτυχούσι μεν εστί κόσμος, ατυχούσι δε καταφύγιον».

μτφρ: η μόρφωση είναι στολίδι γι’ αυτούς που ευτυχούν και καταφύγιο γι’ αυτούς που δυστυχούν Ισοκράτης, 436-338 π.Χ., Αθηναίος ρήτορας

· Όπως το έδαφος, όσο και αν είναι γόνιμο, αδυνατεί να παράγει κάτι δίχως καλλιέργεια, έτσι και ο νους του ανθρώπου: δίχως την εκπαίδευση αδυνατεί να δώσει τους αναμενόμενους καρπούς. Πλούταρχος, 47-120 μ.Χ., Αρχαίος Έλληνας ιστορικός
· Πρέπει να εγκαταλείψουμε την ιδέα ότι η εκπαίδευση αφορά μόνο τους νέους. Πώς είναι δυνατό, αφού τα μισά πράγματα που ξέρει κάποιος στα 20 του δεν είναι αλήθεια πια στα 40 του και τα μισά πράγματα που ξέρει στα 40 του δεν είχαν ανακαλυφθεί όταν ήταν 20;

Arthur Clarke, 1917-2008, Βρετανός συγγραφέας επιστ. φαντασίας

 Δράξασθε παιδείας μήποτε οργισθεί Κύριος. Παλαιά Διαθήκη, Ψαλμοί Β’ 12

· Έχουμε να κάνουμε με την καλύτερα εκπαιδευμένη γενιά στην ιστορία. Αλλά το μυαλό τους έχει βάλει τα καλά του χωρίς να έχει να πάει πουθενά. Timothy Leary, 1920-1996, Αμερικανός ψυχολόγος

· Η φτώχεια δεν μπορεί να είναι εμπόδιο για τη μόρφωση, και η μόρφωση πρέπει να είναι ένας τρόπος απόδρασης από τη φτώχεια. Λύντον Τζόνσον, 1908-1973, Αμερικανός πρόεδρος [1963-1968]

· Οι αναλφάβητοι του 21ου αιώνα δεν θα είναι εκείνοι που δεν ξέρουν γραφή και ανάγνωση, αλλά εκείνοι που δεν μπορούν να μάθουν, να ξεμάθουν και να ξαναμάθουν. Alvin Toffler, 1928-, Αμερικανός συγγραφέας & μελλοντολόγος

· Ένας μορφωμένος ηλίθιος είναι πιο ηλίθιος από έναν αμόρφωτο ηλίθιο. Μολιέρος, 1622-1673, Γάλλος θεατρικός συγγραφέας
· Το σχολείο θα σε βοηθήσει να τα βγάλεις πέρα. Η διά βίου αυτοδιδασκαλία θα σε βοηθήσει να κάνεις περιουσία. Jim Rohn, 1930-2009, Αμερικανός συγγραφέας αυτοβοήθειας

· Όταν εκπαιδεύεις ένα αγόρι, μορφώνεις ένα αγόρι. Όταν εκπαιδεύεις ένα κορίτσι, μορφώνεις μια ολόκληρη γενιά. Ινδική παροιμία


Ιδού ο άνθρωπος (βίντεο)





Το video του Steve Cutts, Man, μέσα σε τρισήμιση λεπτά μάς δείχνει πώς ο άνθρωπος κατέστρεψε τη φύση τις τελευταίες χιλιετηρίδες, χωρίς καμία τύψη, καμία ενοχή, καμία επιίγνωση τού τι κάνει. Θλιβερό. Άραγε η τελευταία σκηνή του video να είναι και η μοναδική ελπίδα της φύσης για να σώσει ό,τι της απέμεινε; Φύση καλεί εξωγήινους σωτήρες, όβερ!

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Ο "καλοαναθρεμμένος" άνθρωπος


«Οι άνθρωποι που είναι καλοαναθρεμμένοι τηρούν συνήθως τους ακόλουθους κανόνες συμπεριφοράς. Σέβονται τον Άνθρωπο, και γι’ αυτό το λόγο είναι πάντα υπομονετικοί, ευγενικοί, εγκάρδιοι και συνεργάσιμοι. Δεν κάνουν φασαρία ποτέ για ασήμαντα πράγματα… Νιώθουν συμπόνια, όχι μόνο για τους ζητιάνους και τις γάτες… Σέβονται την περιουσία των άλλων ανθρώπων και έτσι πληρώνουν τα χρέη τους… Δεν προσποιούνται, αλλά δημόσια φέρονται όπως και στο σπίτι τους, και δεν κάνουν επίδειξη μπροστά στους κατώτερούς τους. Δεν είναι φλύαροι και δεν φορτώνουν με το ζόρι τα μυστικά τους σε ανθρώπους που δεν τους τα ζήτησαν… Δεν ταπεινώνονται για να προκαλέσουν συμπάθεια… Καλλιεργούν το αισθητικό τους γούστο. Αγωνίζονται όσο μπορούν να συγκρατήσουν και να εξευγενίσουν το σεξουαλικό τους ένστικτο… Αυτό που χρειάζεται κανείς είναι συνεχής δουλειά, νύχτα μέρα, αδιάκοπο διάβασμα, μελέτη και εξάσκηση της θέλησης. Κάθε ώρα είναι πολύτιμη».

(Από επιστολή του Άντον Τσέχωφ στον μικρό αδερφό του Νικολάι)

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Ρομαντισμός (παρουσίαση)



η παρουσίαση εδώ  


«Ο ρομαντισμός παρουσιάζεται σαν μια άρνηση του κλασικισμού, σαν μια λανθάνουσα τάση της ανθρώπινης ψυχής και εκδηλώνεται σε κάθε περίοδο με νέα χαρακτηριστικά. Παρατηρείται μια ιδιαίτερη προτίμηση στην τοπιογραφία, τους λαϊκούς θρύλους, τον κόσμο της ιστορίας και της φαντασίας. Στην σαφήνεια, τη συμμετρία και την ασφάλεια του κλασικισμού, ο ρομαντισμός απαντά με τη ρευστότητα, το χρωματικό πάθος, την κινητικότητα, την πολλαπλότητα, την αντιφατικότητα, την ασάφεια και την εσωτερική ανησυχία. Ενισχύει τις εθνικές διαφοροποιήσεις και δίνει πρόσωπο σε κάθε είδους ανησυχίες και μεταβολές». (Εζέν ή Ευγένιος Ντελακρουά)