Έρωτος αποτελέσματα-σελίδα ημερολογίου

To Έρωτος αποτελέσματα θεωρείται από πολλούς ως το πρώτο γνωστό βιβλίο ελληνικής λογοτεχνίας. Περιλαμβάνει συνολικά τρείς ερωτικές ιστορίες και σε αυτό συμπεριλαμβάνονται 135 Φαναριώτικα τραγούδια. Θυμίζει  το γαλλικό βιβλίο Σχολείον ντελικάτων εραστών,  που μεταφράστηκε από το Ρήγα το 1890 , και αυτό ίσως κάνει πολλούς να θεωρούν το Έρωτος αποτελέσματα δική του δημιουργία. Το βιβλίο, στην πρώτη του έκδοση του 1792, υπογράφεται με τα αρχικά Ι.Κ. Για τον συγγραφέα του βιβλίου έγιναν διάφορες εικασίες και αυτό χρεώθηκε κατά καιρούς στον Ρήγα Φεραίο και στον Αθανάσιο Ψαλίδα. Νεότερες αρχειακές πληροφορίες, πάντως, φέρουν ως πιθανότερο συγγραφέα του βιβλίου τον Κύπριο λόγιο Ιωάννη Καρατζά (1767-1798), σύντροφο του Ρήγα ο οποίος εκτελέστηκε μαζί του. Το απόσπασμα προέρχεται από το «Ιστορία πρώτη περιέχουσα τον σφοδρόν έρωτα ενός νέου Κωνσταντινουπολίτου» την πρώτη από τις τρεις ερωτικές ιστορίες του βιβλίου.  (Πηγές: Νεοελληνική Λογοτεχνία, Α Λυκείου, Ανδρέας Καπανδρέου http://andreaskandreou.blogspot.gr/2013/07/blog-post_31.html )

Το απόσπασμα αποτέλεσε αντικείμενο εξέτασης σε διαγώνισμα της Λογοτεχνίας και ζητήθηκε από τους μαθητές να δημιουργήσουν μια σελίδα ημερολογίου τη πρωταγωνίστριας του αποσπάσματος. Δυο από αυτά τα κείμενα ήταν εξαιρετικά και παρατίθενται εδώ:

Το Ημερολόγιο της Ελενίτσας, της μαθήτριας Ανδρεάκου Νικολέτας

Αγαπητό μου ημερολόγιο,
  Σήμερα ήταν μια ξεχωριστή μέρα,μια μέρα που θα μου μείνει αξέχαστη. Σήμερα με χτύπησε το βέλος του μικρού φτερωτού αγγέλου,του Έρωτα. Ειδωθήκαμε με τον γιο του τζελεμπή Αντωνάκη, τον Γιωργάκη. Από την πρώτη στιγμή που τον είδα ένιωσα ένα σκίρτημα μέσα μου, ένα αχνό, πρώτο τσίμπημα έρωτα! Μιλούσε και κρεμόμουν απ’ τον λόγο του, με κοιτούσε και ένιωθα το έντονο βλέμμα του επάνω μου ακόμη και όταν εγώ δεν τον κοιτούσα και, όταν τα μάτια του συναντούσαν τα δικά μου η καρδιά μου έχανε ένα χτύπο… Φαντάζει αδύνατο να τον βγάλω από το μυαλό μου, με έχει χτυπήσει ένας δυνατός κεραυνοβόλος έρωτας. Ένας έρωτας υπερφυσικός, μυθικός που μου συμβαίνει πρώτη φορά σε όλη μου τη ζωή. Όλες οι φυσικές λειτουργίες του σώματός μου έχουν μπερδευτεί από αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα. Το στομάχι μου γίνεται κόμπος και η καρδιά μου σφυροκοπά κάθε φορά που τον σκέφτομαι. Με έχει κατακλύσει ένας χείμαρρος συναισθημάτων, τόσο έντονων που δεν μπορώ να φάω και το στόμα μου είναι ξερό. Νιώθω ανυπομονησία να τον ξαναδώ και από την πρώτη στιγμή κιόλας που χώρισαν οι δρόμοι μας νιώθω ένα κενό μέσα μου… Ελπίζω να τον ξανασυναντήσω σύντομα για να τον δω να με κοιτάει με αυτό το κατακτητικό βλέμμα που παίρνει ένας κυνηγός όταν βρίσκεται ελάχιστα πιο μακριά από το θήραμα. Πρέπει να τον ξαναδώ, η εικόνα του μου έχει γίνει εμμονή, νιώθω πως τον έχω ανάγκη… Συνεχώς σκέφτομαι τα μαλλιά του καθώς γυαλίζουν στον ήλιο και το χρώμα των ματιών του. Τον λαχταρώ πολύ και η καρδιά μου προσμένει να τον ξαναδεί! Αχ… δεν θα κοιμηθώ απόψε…..

Το ημερολόγιο της Ελενίτσας , της μαθήτριας Γερασίμου Νίκης 

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Σήμερα δε θα σου μιλήσω για τις απλές καθημερινές μου δραστηριότητες όπως συνήθως πράττω. Κι αυτό γιατί σήμερα συνέβη κάτι εντελώς εκτός του καθημερινού προγράμματος κάτι εξ’ ολοκλήρου αναπάντεχο, απρόσμενο και άγνωστο για μένα. Σήμερα το πρωί συνάντησα τον τσελεμπή Γιωργάκη και μιλήσαμε λιγάκι. Το περίεργο όμως δεν είναι αυτό αλλά το ότι κι αν ανταλλάξαμε λίγες μόνο κουβέντες, από εκείνη την στιγμή αισθάνομαι περίεργα. Δεν ξέρω πώς να περιγράψω αυτό που αισθάνομαι, είναι πολύ περίεργο, περίπλοκο, δεν το έχω νιώσει ξανά, είναι κάτι πρωτόγνωρο. Από εκείνη την στιγμή που με κοίταξε με τα όμορφα , μεγάλα μάτια του αισθάνομαι το στομάχι μου να έχει δεθεί σαν κόμπος και ίσως φανώ γελοία, αλλά έτσι κι αλλιώς εσύ δε με παρεξηγείς, αισθάνομαι σα να έχω πεταλούδες στο στομάχι μου ,που φτερουγίζουν .Δε μου προκαλεί ούτε χαρά ούτε πόνο ,οπότε πρέπει να είναι αυτό που οι μεγαλύτεροι αποκαλούν έρωτα .Ναι, αυτό θα είναι, θα είμαι πλημμυρισμένη από έρωτα γι’ αυτόν. Από όσα έχω ακούσει πάντως και από αυτά που νιώθω τώρα, τελικά έχουν δίκιο οι μεγάλοι. Ο έρωτας είναι σπουδαίο πράγμα, αφού τη μια στιγμή είσαι χαμένος σκεπτόμενος το πρόσωπό του και την άλλη βρίσκεσαι ανάμεσα σε ανθρώπους που σε κοιτούν περίεργα, νομίζοντας πως κάτι έχεις πάθει, πως κάτι σου έχει συμβεί, πως είσαι άρρωστος. Και ίσως να μην κάνουν λάθος γιατί από μια πλευρά ο έρωτας είναι αρρώστια και μάλιστα βαριά και αθεράπευτη.  Από την στιγμή που τον είδα, που τα μάτια μας συναντήθηκαν, που οι πρώτες λέξεις βγήκαν από το στόμα του, δεν κάνω τίποτα άλλο από το να τον σκέφτομαι κι αυτό γιατί φοβάμαι μην ξεχάσω αυτή την όμορφη στιγμή και τη μορφή του, την κορμοστασιά του, τον ήχο της φωνής του που μόλις τον άκουσα, θαρρείς και άκουγα μουσική από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου και όταν κοιτούσα τα μάτια του, θαρρείς και χανόμουν στα χρώματα και στα τοπία του ομορφότερου πίνακα.

Τελικά δεν είμαι σίγουρη και απόλυτα ικανή να περιγράψω τα συναισθήματά μου τώρα, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως εγώ αυτόν τον άνδρα θα τον ξαναδώ, είμαι βέβαιη πως η συνάντησή μου με αυτό τον άνδρα δεν ήταν τυχαία, θα ξανασυναντηθούμε. Μόνο ας βάλει ο Θεός το χέρι του στην καρδιά εκείνου κι ας τον κάνει να νιώσει όπως ένιωσα κι εγώ! Όσο για εμάς αγαπημένο μου ημερολόγιο σε ευχαριστώ που είσαι πάντα εδώ και με ακούς και φυλάς τα πιο μεγάλα μυστικά μου, τις πιο τρελές ελπίδες και τους βαθύτερους φόβους μου!

                                                                                                                                   Τα λέμε αύριο πάλι !